Kinesiotaping (taping dynamiczny)

Data ostatniej aktualizacji:
Polub portal
Kinesiotaping (taping dynamiczny)

Kinesiotaping

Kinesiotaping jest to metoda lecznicza polegająca na aplikowaniu na ciało, w konkretny, określony sposób, odpowiednio wyciętych przez terapeutę, elastycznych taśm. Nazwa kinesiotaping pochodzi od angielskiego słowa taping- oklejanie, plastrowanie, oraz greckiego słowa kinesio- ruch, co w wolnym tłumaczeniu oznacza taśmy wpływające na dynamikę ruchu. Metoda ta została opracowana w latach 70. przez japońskiego chiropraktyka i akupunkturzystę doktora Kenzo Kase. Początkowo była ona stosowana tylko na dalekim wschodzie, ze względu na większą otwartość tamtejszej kultury na alternatywne metody leczenia, za jaką do niedawna uważany był kinesiotaping. Jednak szybko zyskał on popularność na całym świecie dzięki swojej skuteczności, bezpieczeństwie i łatwości aplikacji. Dzisiaj metoda ta znajduje swoje zastosowanie zarówno w środowisku rehabilitacyjnym, medycznym (neurologia, pediatria, ortopedia, ginekologia) jak i sportowym. kinesiotaping taśmyNiemalże na każdych zawodach, zarówno podczas meczu piłki nożnej, siatkówki, czy tenisa, można dostrzec osoby, które mają przyklejone różnokolorowe taśmy (wszystkie barwy mają takie same właściwości), czyli właśnie plastry dynamiczne. Swoją grubością, ciężarem i rozciągliwością (130-140%) są one zbliżone do parametrów ludzkiej skóry, nie zawierają żadnych dodatkowych substancji ani lateksu, są hipoalergiczne, wodoodporne (plaster pozostaje na swoim miejscu nawet podczas pocenia się i kąpieli) i przepuszczalne dla powietrza.


Kinesiotaping ma szerokie spektrum działania

Fundamentem metody jest wspomaganie systemu regeneracji ludzkiego organizmu, dzięki wykorzystaniu naturalnego procesu samoleczenia. Do oklejania stosowane są taśmy elastyczne, które w odróżnieniu od tapingu sztywnego (sportowego), pozwalają na zachowanie pełnego zakresu ruchomości w danym stawie, tym samym nie ograniczają czynności dnia codziennego. A jak wiadomo utrzymanie mięśni w ruchu warunkuje ich odżywienie, poprawia krążenie, zmniejsza ból i przyspiesza proces gojenia.

Naklejona taśma natomiast jest źródłem bodźców odbieranych przez receptory skórne, dzięki czemu aktywowany jest proces znieczulenia endogennego (mającego źródło wewnątrz organizmu), który działa na zasadzie bramki kontrolnej (sygnały z receptorów czuciowych przekazywane są szybciej niż z receptorów bólowych i dlatego na poziomie rdzenia kręgowego następuje blokada tych drugich i do mózgu nie dociera informacja o bodźcu bólowym).

Dodatkowo plastry wspomagają naturalny proces samoleczenia- delikatnie unoszą skórę, tworząc w ten sposób większą przestrzeń między warstwami skóry, w efekcie czego przepływ krwi i chłonki jest znacznie swobodniejszy, likwidowane są zastoje limfatyczne, ból ulega złagodzeniu, a proces gojenia zachodzi znacznie szybciej.

Kinesiotaping stanowi także wsparcie dla systemu mięśniowo-powięziowego. Zaburzenia przesuwalności powięzi współistnieją bardzo często z wieloma dysfunkcjami narządu ruchu i jednocześnie utrudniają proces samoleczenia. Taśmy natomiast ułatwiają wzajemną przesuwalność tkanek względem siebie, normalizują napięcie mięśniowe, dzięki czemu zwiększają zakres ruchu i siłę mięśniową, aktywują mięśnie uszkodzone i korygują nieprawidłowe ułożenie zarówno powierzchni stawowych i tkanek miękkich, poprawiają propriocepcję (czucie głębokie), zmniejszają także nienaturalne odczucia skórne.

Kolejnym atutem i zarazem główną koncepcją tej metody jest czas jej oddziaływania.

Pozytywny efekt utrzymywany jest zarówno w trakcie jak i po zakończonej sesji zabiegowej (plaster pozostaje na skórze koło 7 dni) i jest on całodobowy. Kinesiotaping może być stosowany jako osobna metoda terapii lub jako metoda wspomagająca. Wydłuża ona efekty osiągnięte podczas fizjoterapii lub utrzymuje je do kolejnej wizyty terapeutycznej. Dodatkowo plastry uśmierzając ból ograniczają konieczność stosowania środków farmakologicznych, a tym samym chronią narządy wewnętrzne przed skutkami ubocznymi zażywania leków. Stanowią one także dobry zamiennik leków przeciwbólowych dla kobiet w ciąży, dzieci i osób w podeszłym wieku.

Technika aplikacji plastrów

W zależności od pożądanego rezultatu można zastosować sześć głównych technik aplikacji plastrów:

  • powięziowa
  • limfatyczna
  • więzadłowa
  • mięśniowa
  • limfatyczna
  • korekcji powięziowej
Różnią się one między sobą sposobem przyklejenia taśmy (m.in. odmienne rozciągnięcie plastra).

Wskazania

Kinesiotaping znajduje swoje zastosowanie w wielu przypadkach, zaliczamy do nich m.in.:

  • porażenia nerwów,
  • niedowłady kończyn,
  • łokieć tenisisty i golfisty,
  • wady postawy,
  • obrzęki, wysięki, krwiaki,
  • blizny (w szczególności pooperacyjne),
  • skręcenia i zwichnięcia stawów,
  • zespoły bólowe kręgosłupa i stawów obwodowych,
  • dyskopatie, rwa kulszowa,
  • urazy żeber,
  • uszkodzenia mięśni,
  • bóle głowy,
  • hiper- i hipomobilność stawów,
  • paluch koślawy,
  • dolegliwości ze strony ścięgna Achillesa.


Przeciwwskazania

Istnieje także kilka przeciwwskazań do stosowania tej metody, należą do nich:

  • choroby i infekcje skórne
  • cukrzyca
  • zmiany nowotworowe
  • otwarte rany
  • choroby nerek
  • zakrzepica żył
  • ewentualny odczyn alergiczny na powierzchni skóry pojawiający się po kontakcie z taśmą.


Kinesiotaping jest to nowoczesna, bardzo skuteczna metoda terapeutyczna. Ma wszechstronne zastosowanie. Aplikacja plastra na ciało pacjenta jest stosunkowo prosta. Lecz warto pamiętać, że istotą kinesiotapingu jest dokładna analiza problemu pacjenta. W tym celu fizjoterapeuta przed oklejaniem ocenia stan chorego: przeprowadza wywiad i badanie funkcjonalne- szereg testów sprawdzających m.in. zakres ruchu w danym stawie i przesuwalność powięzi. Działania te są kluczowe dla skuteczności metody. Ważna jest technika i sposób aplikacji a nie jedynie plaster.

Autor: mgr Aleksandra Krakowiak, fizjoterapeuta

kinesio taping - Fizjoplaner.pl humor

Oceń artykuł:
Ocena:
5/5 (7)