Test palce-podłoga określany również mianem testu Thomayer′a, wykorzystywany jest do oceny ruchomości kręgosłupa oraz stawów biodrowych, a także do oceny elastyczności grupy kulszowo-goleniowej.
Test służy do globalnej oceny możliwości wykonania skłonu w przód, w płaszczyźnie strzałkowej.
Reklama
Jak wykonać test palce-podłoga?
Pacjent do testu znajduje się w swobodnej pozycji stojącej. Pacjent ma za zadanie wykonać skłon w przód, przy wyprostowanych w stawach kolanowych kończynach dolnych.
Terapeuta mierzy odległość pomiędzy szczytem palców a podłożem, bądź określa do jakiej wysokości (np. kolano, połowa goleni czy kostka przyśrodkowa) sięgają końce palców.
Pacjent powinien zostać poinstruowany przez terapeutę, by wykonać skłon swobodnie przy rozluźnionych mięśniach.
Osoby z hipermobilnością (nadmierna elastyczność tkanek miękkich i nadmierna ruchomość stawowa) – instrukcja wykonania
Pacjent znajduje się w pozycji stojącej, na podwyższeniu. Dzięki temu będzie mógł sięgnąć do poziomu podeszwy stóp. W tak wykonanym teście terapeuta mierzy odległość od szczytu palców do poziomu powierzchni, na której pacjent jest ustawiony.
W tym przypadku wynik testu podawany jest w wartościach ujemnych.
Interpretacja wyniku testu palce-podłoga
Za normę w teście palce-podłoga uznaje się sytuację, kiedy pacjent w skłonie w przód dotyka palcami rąk podłoża, na którym stoi.
Odchylenie od normy może przyjmować dwie postaci, tj. nadruchomość (hipermobilność) kiedy pacjent wykazuje zwiększoną ruchomość w skłonie, oraz ograniczoną ruchomość w skłonie w przód.
Test palce-podłoga jest testem dość ogólnym, który ocenia pracę wielu stawów oraz licznych mięśni. Dlatego też podczas testu, terapeuta powinien oceniać pacjenta holistycznie, na wielu płaszczyznach. W trakcie wykonywania testu należy ocenić jakość ruchu, tzn. jego płynność, przebieg ruchu od początku do końca. Warto również zwrócić uwagę na odczucia pacjenta w trakcie wykonywania skłonu w przód (ból, uczucie ciągnięcia, niemożność wykonania testu).
Terapeuta podczas wykonywania skłonu powinien zwrócić uwagę na:
- symetrię ruchu w obrębie stawów biodrowych (czy stawy biodrowe poruszają się symetrycznie?)
- ruchomość poszczególnych segmentów kręgosłupa (czy któryś segment kręgosłupa nie jest zablokowany?)
- kształt poszczególnych krzywizn kręgosłupa (czy mamy do czynienia z utrwalonymi zmianami?)
- symetrię ruchu kończyn górnych (czy któraś z kończyn górnych nie „wyprzedza" drugiej?)
Test palce-podłoga pozwala na ocenę mobilności stawów:
- stawów międzykręgowych kręgosłupa
- stawów biodrowych
- stawów ramienno-łopatkowych
Test palce-podłoga pozwala na ocenę elastyczności mięśni:
- mięśni prostowników grzbietu
- mięśni grupy kulszowo-goleniowej (tj. mięśni dwugłowych uda, półścięgnistych, półbłoniastych)
- mięśni tylnej grupy podudzia (tj. mięsień trójgłowy łydki)
Stwierdzenie znacznej odległości pomiędzy szczytem palców a podłożem nie jest objawem specyficznym, a wynik ten może mieć różne podłoże:
- konflikt korzeniowo-dyskowy
- zaburzenia w obrębie stawów biodrowych (zmiany zwyrodnieniowe)
- zaburzenia w obrębie stawów międzykręgowych (zwyrodnienia stawowe, zwyrodnienia krążka międzykręgowego)
- przykurcze mięśniowo-powięziowe, przede wszystkim w obrębie tylnej taśmy mięśniowo-powięziowej (grupa kulszowo-goleniowa, mięsień trójgłowy łydki, mięśnie pośladkowego, mięśnie prostowniki krótkie i długie grzbietu)
Reklama
Dodatkowe testy różnicujące
Stwierdzenie nieprawidłowości w teście palce-podłoga powinno skłonić do wykonania kolejnych, bardziej szczegółowych testów, w kierunku podejrzewanego schorzenia.
-Test na objaw Laseque'a
-Test Thomasa
-Test SLUMP
Autor: mgr Katarzyna Kumor, fizjoterapeuta