Człowiek podczas swojego życia nieustannie narażony jest na rozmaite choroby. Aby im szybko, a przede wszystkim skutecznie przeciwdziałać stosuje liczne sposoby medyczne. Jednym z takich jest coraz bardziej popularna osteopatia.
Osteopatia – co to jest
Osteopatia jest to dynamicznie rozwijająca się gałąź medycyny manualnej. Ma ona za zadanie wspomóc cały organizm jak i poszczególne układy w procesie samoregeneracji oraz poprawić ruchomość określonym tkankom wpływających na harmonijne funkcjonowanie naszego ciała. Metoda ta opiera się w dużej mierze na ścisłej zależności pomiędzy ciałem człowieka a jego psychiką i umysłem zarówno podczas choroby jak i zdrowia.
Główne założenia osteopatii to:
- Ciało jest jednością – wszystkie struktury wzajemnie musza ze sobą współpracować tworząc nierozerwalną całość. Patrząc globalnie np. chory staw kolanowy powoduje niewłaściwą prace całej kończyny dolnej jak i kręgosłupa
- Budowa anatomiczna ciała oraz zachodzące w nim poszczególne procesy są nierozerwalnie związane – budowa kości udowej kończyny dolnej ma masywną strukturę, umożliwiającą prawidłowe przenoszenie ciężaru ciała, zaś stawy kończyny górnej nie są tak rozbudowane gdyż nie muszą być narażone na tak ogromne przeciążenia. Ale wzajemna prawidłowa praca nogi i ręki przyczynia się do harmonijnego funkcjonowania
- Organizm posiada zdolność do samoleczenia – uwidoczniona jest ona wyraźnie w przypadku przykurczów mięśniowych, które zaburzają prawidłowy stereotyp ruchu. Nigdy dana struktura mięśniowa nie traci swoich właściwości do regeneracji (nawet po urazie).
Reklama
Osteopatia – rys historyczny
Reklama
Twórcą osteopatii był A. T. Still – znany lekarz żyjący w XIX w. w Stanach Zjednoczonych. W 1874 roku zdefiniował on osteopatię jako część medycyny. Miało to w perspektywo czasu poprawić skuteczność i jakość leczenia konwencjonalnego. W 1892 roku po licznych doświadczeniach i skrupulatnych obserwacjach Still założył pierwszą na świecie szkołę osteopatii (American School of Osteopathy w Kirksville w Missouri). Po kilku latach wytężonej pracy i pogłębiania wiadomości w omawianym temacie grupa studentów założyła pierwsze towarzystwo pod nazwą Amerykańskie Towarzystwo Osteopatii. Na przestrzeni kolejnych lat twórca osteopatii przekształcił i unowocześnił swoją szkołę, która do czasów spółczesnych jest jednym z największych ośrodków edukacyjnych w Ameryce. W Europie pierwsza szkoła osteopatii powstała w Wielkiej Brytanii, kolejne ośrodki powstawały między innymi w Niemczech, Norwegii, Francji. W Polsce pierwsze pojedyncze szkolenia odbywały się na początku XX wieku. Z biegiem czasu stopniowo powstawały różne szkoły kształcące osteopatów. W 2013 powstał wydział Medycyny Osteopatycznej.
Osteopatia – kto morze zostać osteopatą?
Osteopatą morze zostać osoba tylko i wyłącznie z duża wiedzą w zakresie medycyny i nauk pokrewnych. Osteopatami są lekarze medycyny, magistrzy rehabilitacji i fizjoterapii. Muszą oni przejść 5 letnie szkolenie zakończone obroną pracy dyplomowej z zakresu omawianego problemu. Pełnowartościowym osteopatią nie jest osoba, która ukończyła tylko kierunkowe kursy w tym obszarze.
Reklama
Osteopatia – czym zajmuje się osteopata?
Osteopata traktuje ciało człowieka jako psycho – fizyczną całość. Właściwa praca osteopaty polega w dużej mierze na wnikliwej analizie każdej struktury naszego organizmu. Dzięki tak dokładnemu badaniu opisywana metoda jest bardzo skuteczna. Należy pamiętać, iż miejsce występowania określonego bólu nie zawsze jest powiązane z urazem tej okolicy. Może być to tylko promieniowanie spowodowane uciskiem. Osteopata w swoim działaniu jest w stanie dokładnie te dwie rzeczy rozróżnić i znaleźć właściwe rozwiązanie. Postawienie właściwej diagnozy w pracy osteopaty jest bardzo ważne. Musi on posiadać ogromną wiedzę nie tylko z anatomii ale również z biomechaniki jak i innych dziedzin medycyny konwencjonalnej. Osteopata w swojej pracy wykorzystuje bardzo często metodę palpacji. Polega ona na zastosowaniu odpowiedniego dotyku w celu oceny stanu danej struktury np. mięśniowej. Takie specjalistyczne postępowanie ma na celu ustalenie indywidualnego toku usprawniania. Przekłada to się w dużej mierze na skuteczność omawianej metody leczniczej.
Osteopatia – wskazania
Osteopatia jako sprawdzona metoda leczenia stosowana jest w wielu przypadkach do, których zalicza się przede wszystkim:
- Bóle kręgosłupa różnego pochodzenia,
- Wady postawy szczególnie u dzieci,
- Przewlekłe migreny,
- Często powtarzające się bóle głowy niewiadomego pochodzenia,
- Różnorodne kontuzje takie jak np. zwichnięcia, skręcenia,
- Dolegliwości bólowe układu kostno – stawowego,
- Stany powypadkowe np. urazy komunikacyjne,
- Zespoły lękowe,
- Stany depresyjne,
- Zastoje limfatyczne,
- Nadpobudliwość ,
- Postępowanie (profilaktyczno – lecznicze) okołoporodowe,
- Zaburzenia właściwej pracy poszczególnych układów np. pokarmowo – trawiennego,
- Osłabienie podstawowej odporności.
Reklama
Osteopatia – przeciwwskazania
Do głównych przeciwwskazań w stosowaniu osteopatii zalicza się przede wszystkim:
- Początek ciąży,
- Zaawansowaną chorobę psychiczną,
- Nagłe stany chorobowe wymagające szybkiej interwencji medycznej np. niewydolność krążeniowo – oddechowa,
- Brak świadomej zgody pacjenta,
- Brak właściwego wykształcenia terapeuty.
Osteopatia – stosowane metody
Aby uzyskać właściwe cele medyczne osteopatia wykształciła wiele specjalistycznych technik do których zalicza się:
- Bezpośrednie – polegają w dużej mierze na właściwym oddziaływaniu na tkankę czy określony narząd w celu poprawy jego funkcjonalności polegającej na przywróceniu jego ruchomości oraz normalizacji napięcia
- Pośrednie – polegają w dużej mierze na maksymalnym rozluźnieniu określonej tkanki, która przekłada się na prawidłowe funkcjonowanie określonej struktury.
Osteopatia – przebieg zabiegu
Przed wizytą u osteopaty należy zgromadzić wszystkie wyniki badań niezbędne do oceny właściwego stanu zdrowia. Przed zabiegiem należy unikać obfitego posiłku jak i przyjmowania leków przeciwbólowych lub ograniczających koncentrację. Osteopaci zazwyczaj wykonują określone techniki w sposób bezbolesny zapewniając pacjentowi pełen komfort psychiczny. Właściwe nastawienie pacjenta wpływa w sposób pozytywny na poddanie się określonym czynnościom medycznym. Jeżeli podczas poszczególnej sesji terapeutycznej uzyskano określony skutek, pacjent jest informowany o sposobach jego utrzymania. Jeżeli natomiast podczas spotkania nie ma pożądanych efektów osteopata korzysta z innych technik, obserwując organizm przez kilka dni. Ponieważ zamierzony efekt terapeutyczny może wystąpić za jakiś czas. Wizyta w gabinecie osteopaty zazwyczaj trwa około 30 minut, zależy to przede wszystkim od stopnia zaawansowania schorzenia oraz metod zastosowanych przez terapeutę. Po zakończeniu właściwej wizyty osteopata przekazuje kilka rad na temat prozdrowotnego trybu funkcjonowania połączonego z prawidłowymi wskazaniami dietetycznymi. Bardzo ważne w przypadku powyższej terapii jest pełne zaangażowanie pacjenta jak i terapeuty.
Osteopatia – reakcje pozabiegowe
Podczas prawidłowo wykonanego zabiegu osteopatycznego może wystąpić wiele nieoczekiwanych reakcji do, których zalicza się przede wszystkim:
- Ogólne osłabienie,
- Uczucie rozbicia,
- Nudności, wymioty,
- Nasilenie określonych dolegliwości,
- Pogorszenie stanu zdrowia.
Różnego rodzaju niepożądane reakcje pozabiegowe mogą być spowodowane w dużej mierze zmęczeniem określonej struktury, na którą działa określony bodziec terapeutyczny powodujący jej prawidłowe funkcjonowanie.
Reklama
Osteopatia – różnica między fizjoterapią a osteopatią
Reklama
Osteopatia jak fizjoterapia oparta jest na racjonalnych zasadach. Działa przede wszystkim w zakresie szeroko pojętej medycyny wykorzystując jej osiągnięcia. Zarówno osteopata jak i fizjoterapeuta ściśle współpracuje z lekarzami różnych specjalności w celu poprawy zdrowia pacjenta. Należy pamiętać, iż osteopatia jest uzupełnieniem fizjoterapii. Jedyna różnicą pomiędzy tymi dwoma profesjami jest to, iż fizjoterapeuta usprawnia pacjenta po określonych problemie na przykład po operacji bądź po urazie. A osteopata leczy globalnie cały organizm pobudzając go do samo regeneracji.
Osteopatia – profilaktyka
Osteopaci kładą duży nacisk na właściwą edukację swoich pacjentów. Uświadamiają ich o prowadzeniu higienicznego trybu życia zarówno pod względem fizycznym jak i psychicznym. Udzielają ponadto fachowych rad w zakresie dietetyki. Uważają że im są większe zasoby wewnętrzne organizmu tym skuteczniejsza będzie terapia. Przekonują do korzystania ze swoich usług nie tylko w stanach chorobowych ale również profilaktycznie w okresach ogólnego przemęczenia i wycieńczenia organizmu.
Autor: dr n. med. Kamil Klupiński,
fizjoterapeuta sportowy, kierownik poradni rehabilitacyjnej
Bibliografia/Piśmiennictwo
- Kuchera W.: Osteopathic Principles in Practice, 1994.
- Sammut E.A., Searle-Barnes P.J.: Osteopathic diagnosis. Cheltenham: Stanley Thornes Ltd; 1998.
- Debroux J.J.: Kurs technik powięziowych. Szkolenie Osteopatów. Sutherland College of Osteopatic Medicine, Belgia/Polska. 2007.
